Volgens TNS Nipo wil een kwart van werkend Nederland dit jaar graag meer thuis werken. Één van de goede voornemens is dit bespreekbaar te maken op het werk. Daarnaast zijn bedrijven meer dan ooit bezig met het agenderen van flexibilisering van het personeelsbestand.
Ik zie en hoor gelukkig steeds meer over de menselijke factor in het zaken doen. Hierbij zomaar wat overdenkingen op het gebied van de menselijkheid in organisaties. Mensen willen geen zaken doen met een bedrijf maar met de ondernemer achter het bedrijf of de mensen die er werken. Sterker nog het liefst met vriendelijke mensen. Klantgerichtheid, maar zeker klantvriendelijkheid komen steeds meer op de agenda. Hoewel de crisis een negatief effect lijkt te hebben. Managers vervallen bijvoorbeeld vaak in hun oude gedrag om zichzelf te beschermen of omdat ze het stomweg niet meer weten.
Ik heb zelf als vrouw niets tegen vrouwen aan de top. Ben ook van mening dat het ‘old boys’ netwerk doorbroken zou moeten worden. Vind absoluut dat vrouwelijke eigenschappen iets belangrijks kunnen toevoegen. Zelfs essentieel zijn voor de goede bedrijfsvoering en besturing van organisaties. Door meer vrouwelijke eigenschappen aan de top zou zelfs de crisis niet zijn wat die is vandaag.
Burger 2.0 versus ambtenaar 1.0. Dat is een beetje de discussie die de laatste tijd veelvuldig plaatsvindt. De ambtenaar is zich aan het bewegen naar 2.0 om de burger beter van dienst te zijn, om de burger beter te begrijpen. Maar wat nu als de burger geen 2.0 meer is, maar al veel verder is in de ontwikkeling? Blijft het ambtenaren apparaat niet altijd een beetje achter de feiten aan lopen.
Overal waar je kijkt, kom je wel berichten tegen over Het Nieuwe Werken, Slimmer Werken, Sociale Innovatie, MVO en allerlei andere termen die in het leven zijn geroepen. Alles wordt tegenwoordig 2.0 genoemd. Overheid 2.0, Marketing 2.0, Web 2.0, Burger 2.0, en ga zo maar door.
