Door alle snelle (vooral technologische) ontwikkelingen wordt er veelal gesproken over een grote generatiekloof. We willen allemaal wat anders, maar is dat wel zo?
Ik begin daar hoe langer hoe meer aan te twijfelen. In de jonge generaties is er telkens sprake van dat werk in hun levensstijl moet passen. Er moet een bepaalde balans zijn. Voor de oudere generaties zit daar echter geen verschil in. Ook bij hen moet werk in hun levensstijl passen. En is behoefte aan een balans tussen werk en leven.
Waar zit dan wel het verschil? Dat zit hem in de levensstijl zelf. Bij de jonge generatie zie je geen tv meer, alles gaat snel, een echte zap-cultuur waar zelfs voor e-mail geen plek meer is. Korte attentieboog, snel afgeleid, minder makkelijk te boeien. Gaat heel anders met informatie om. De generatie van het opzoeken i.p.v. het kennis tot zich nemen (direct ook een gevaar). Bij de oude generatie gaat het een tandje rustiger aan toe. Zij hebben tenslotte het tijdperk van poststukken die er dagen over deden nog meegemaakt, terwijl bij de nieuwe generatie e-mail alweer achterhaald medium is. Zij nemen hun ontspanning op een andere manier. Een generatie die gewend is om kennis tot zich te nemen en in complexe probleemstukken te duiken.
Als werk dan in een levensstijl moet passen, wat houdt dat dan in? Als ik denk aan de jonge generaties, denk ik aan sociale media en een andere manier van omgaan met tijd en kennis. Alles is meer in elkaar verweven. Verbieden van sociale media en privécontacten tijdens werk is bv iets wat deze generaties heel erg zal afschrikken. Bij de oudere generatie lees je geregeld over onderzoeken waaruit blijkt dat zij best graag doorwerken na hun 67e. Voorwaarden zijn dan bv wel minder maar vooral flexibele inzet van werkuur. Zodat zij ook bv een rondje kunnen gaan fietsen of golfen als ze dat graag willen.
En het omgaan met de nieuwe technologieën? Voor oudere generaties gaat het vaak zo snel, dat ze de ontwikkelingen wel bij willen houden, maar soms het gevoel hebben dit niet te kunnen. Hierin kan de jonge generatie natuurlijk heel goed behulpzaam zijn, maar ook de werkgever zelf. Als werkgevers verwachten dat ook de oudere generatie meegaat, zal daarin geïnvesteerd moeten worden door bv opleiding. Je ziet ontwikkelingen waarbij bv raadsleden van gemeentes alleen nog maar dossiers/raadsstukken via een iPad aangeleverd krijgen! niets meer op papier. En over het algemeen zijn raadsleden wel van een wat oudere generatie. En het ‘Bring your own’, waarbij medewerkers zelf geld kunnen investeren in ICT die zij graag willen gebruiken, neemt ook een vlucht. Niet alleen onder de jongere generatie. Het veel gehoorde ‘ thuis is mijn PC sneller’ of ‘thuis heb ik veel geavanceerdere ICT’ is niet zozeer van deze tijd namelijk.
Ik denk dat als je mensen wat meer vrijheden geeft, maar vooral vertrouwen en verantwoordelijkheden, dat zij hun werk dan zo inrichten dat het inderdaad past in hun levensstijl hoe die er ook uitziet en met welke technologische hulpmiddelen dan ook. En voor de 1 is dat plaats- en tijd onafhankelijk werken, voor de ander is dat gewoon wat uren minder werken of de uren flexibel indelen, voor de andere loopt privé en werk volledig door elkaar. Als manager/leider ben je meer een coördinator tussen alle creatieve mensen. En mensen worden nu eenmaal creatiever als zij meer vertrouwen en verantwoordelijkheden krijgen om hun werk te doen.
De toekomst ziet er al op zeer korte termijn mooi uit in mijn optiek.
0 reacties