De winter heeft afgelopen week aardig huisgehouden. Dit heeft hele leuke kanten. De kinderen (en volwassenen) vinden het heerlijk om met sneeuw te spelen. Sneeuwpoppen maken, sleeën, sneeuwballengevechten en ga zo maar door. Het levert ook een geweldig plaatje op. Veel mensen gebruiken zelfs hun mooie besneeuwde foto’s voor hun kerstkaarten. Er zijn ook mensen die (zelfs op TV) roepen dat ze dan niet op wintersport hoeven.
Al een tijdje ben ik nu gekoppeld aan de creatieve sector in de Drechtsteden door een opdracht voor de stichting DOCK. Het woord en de competentie creativiteit intrigeren mij wel. Als ondernemer dien je te beschikken over een goed ontwikkelde creatief vermogen, zodat je elk ondernemer vraagstuk ook aan kan. Maar wanneer val je nu onder de zogenoemde creatieve sector? Is dat alleen bij bepaalde beroepen, en wie heeft dat dan bepaald? Is het creatieve vermogen daarin bepalend? Ik ben ervan overtuigd dat het creatieve vermogen niet bepaald of je in de sector thuis hoort.
Een bedrijf zonder coachende ‘baas’ kan best groeien en winst maken, maar zal op termijn terrein verliezen. Met een coachende ‘baas’ zal het zelfde bereikt worden maar met blijvend terreinwinst en minder inspanningen.
Laat de nieuwe leider opstaan!
Succes, het slagen van een opzet of het juiste doen, op de juiste manier en op het juiste moment.
Ik zie en hoor gelukkig steeds meer over de menselijke factor in het zaken doen. Hierbij zomaar wat overdenkingen op het gebied van de menselijkheid in organisaties. Mensen willen geen zaken doen met een bedrijf maar met de ondernemer achter het bedrijf of de mensen die er werken. Sterker nog het liefst met vriendelijke mensen. Klantgerichtheid, maar zeker klantvriendelijkheid komen steeds meer op de agenda. Hoewel de crisis een negatief effect lijkt te hebben. Managers vervallen bijvoorbeeld vaak in hun oude gedrag om zichzelf te beschermen of omdat ze het stomweg niet meer weten.